De grootste tomatenplant, waar ik jullie eerder over berichtte, was een week of wat geleden tot tegen het plafond van de zolder gegroeid. Tijd om een update te geven...

Uiteraard was de tomaat al ver buiten het bereik van mijn korte armen en zèlfs de hulp van een krukje mocht niet baten. Lang leve de hoogste punt van het schuine dak haha. Aangezien hij maar door bleef groeien en het voorlopig nog geen tijd is om hem naar buiten te verplaatsen heb ik hem na de oogst van de rijpe tomaat flink teruggesnoeid.

De les: tomaten zijn seizoensplanten

Na het terugsnoeien begrijp ik inmiddels waarom tomaten seizoensplanten zijn en ze niet gewoon kunnen ‘overblijven’. Uit het afgesnoeide gedeelte groeit niets meer! De ‘wond’ groeit dicht, maar hij gaat niet weer de lucht in. L

Gelukkig heb ik de topjes (ja, topjes, want doordat ik niet meer bij de bovenkant kwam kon ik de bovenkant niet meer dieven..) kunnen stekken en die staan inmiddels weer in de grond! Zo heeft mijn eerste tomatenbaby toch nog een nakomeling haha.

En nu beginnen we weer van voor af aan...

Overigens zitten er nu al veel meer tomaatjes-in-de-dop aan (de andere planten)! Het warme zonnetje doet ze dus goed!